Czynności, które powodują największy wzrost VO2max, mają pewne cechy pozwalające zakwalifikować daną czynność do grupy ćwiczeń wytrzymałościowych (dla układu sercowo-naczyniowego). Takie cechy obejmują: ćwiczenie dynamiczne, naprzemienny skurcz i rozkurcz mięśni (w przeciwieństwie do ćwiczeń izometrycznych lub oporowych) w obrębie dużych grup mięśniowych, jak w czasie chodzenia czy biegania. Ćwiczenia należy wykonywać 3-6 razy w tygodniu przez co najmniej 30 minut w czasie jednej sesji, przy minimalnej intensywności 40-60% V02max, zwiększonej do 85-90% V02max w przypadku osób, które są odpowiednio przygotowane do takiego poziomu wysiłku. Oprócz szybkiego spaceru i biegania przykładami ćwiczeń wytrzymałościowych, wpływających na układ sercowo-naczyniowy są: pływanie, jazda na rowerze, wchodzenie po schodach i biegi narciarskie. Użytecznym podejściem do zalecania aktywności fizycznej jest określenie pożądanego stopnia subiektywnej oceny wysiłku i pouczenie trenującej osoby, aby wykonywała ćwiczenia o takim natężeniu. Proponowany stopień w subiektywnej ocenie wysiłku dla większości zdrowych osób wynosi 12-16 ("dość ciężki do ciężkiego") w skali Borga o zakresie 6-20. Podejście takie jest zarówno skuteczne, jak i możliwe do przyjęcia.
Ocena medyczna i zalecanie wysiłku fizycznego osobom z chorobą wieńcową
Trening fizyczny jest przydatny w leczeniu osób z chorobą wieńcową, ponieważ wywoływane w ten sposób zmiany fizjologiczne zmniejszają niedokrwienie mięśnia sercowego podczas spoczynku i wysiłku submaksymalnego. Aktywność fizyczna jest również związana ze zmniejszeniem ryzyka wystąpienia lub nasilenia choroby wieńcowej. Jednakże konieczne jest zachowanie pewnych środków ostrożności oraz stosowanie się do wytycznych w celu uniknięcia incydentów sercowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz