WPŁYW Uprawiania Sportu Na Odporność

Układ odpornościowy odpowiada na wysiłek fizyczny:
a) intensywny wysiłek wiąże się ze zmniejszeniem odporności przez kilka następnych godzin,
b) a umiarkowanie intensywny trening nasila niektóre czynności układu odpornościowego.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ odpornościowy może więc być różny w zależności od intensywności, czasu trwania i rodzaju wysiłku.

Uważa się, że długotrwały umiarkowany trening stymuluje mechanizmy odpornościowe, a ostry, wyczerpujący wysiłek upośledza odporność.

Zasadniczo wysiłek o umiarkowanym natężeniu i czasie trwania (poniżej 60% VO2max, poniżej 60 min) wywołuje mniejsze zmiany niż długotrwały, wyczerpujący wysiłek. Jedyną odpowiedzią układu odpornościowego na długotrwały trening, co do której panuje zgodność wśród naukowców jest znaczący wzrost aktywności tzn. komórek naturalnych zabójców.

Większość powyższych zmian ulega normalizacji w ciągu 24 godzin.

Stężenia przeciwciał mogą różnić się od przedwysiłkowych do 72 godzin. Typowe dla uprawiania sportu powtarzane wysiłki fizyczne wywołują jedynie niewielkie zmiany układu odpornościowego, o ile sportowiec właściwie odpoczywa.

Odpowiedź na wysiłek zależy też od innych czynników w tym stężeń hormonów, zmian temperatury ciała, przepływu krwi i nawodnienia.

     W czasie wysiłku aktywacji ulega oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa.
Po ostrym wysiłku, głównie pod wpływem zwiększonych stężeń katecholamin i kortyzolu, dochodzi do mobilizacji leukocytów z obwodu i wzrostu ich liczby we krwi. Najsilniej na wysiłek fizyczny odpowiadają "naturalni zabójcy", których ilość po intensywnym wysiłku może wzrosnąć pięciokrotnie.